Verliefd op jezelf ben je verliefd op alles om je heen

Verliefd op jezelf ben je verliefd op alles om je heenVerliefd op jezelf ben je verliefd op alles om je heen. De enige weg om jouw leven te leven, is verliefd te zijn op jezelf. Maar ja, kan dat, mag dat! Is dat niet gek. Is dat niet leven vanuit een ego en narcistisch. Want dat roepen we dan toch altijd? Verliefd op je eigen spiegelbeeld, dan ga je naast je schoenen lopen.

Zo wordt het ons meegegeven. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. Of wees nederig, en heb respect voor anderen, je meerderen. Met andere woorden, kijk tegen ze op, doe niet of jij de wijsheid in pacht hebt.

En dan roepen wij, als mediums en paragnosten van Eddie.EU in koor, wees verliefd op jezelf, dan ben je verliefd op alles om je heen. Als je dat hardop uitspreekt, word je direct als een afvallige gezien. Dat kan niet, dat is asociaal, dat is narcistisch.

Niets van dit al, het is verre van dat. Als je van begin af aan als kind zijnde, te horen krijgt dat je goed genoeg bent, zoals je bent. Dat je zelf goed voor jezelf dient te zorgen. Dat het nodig is om je eigen gevoel en hart te volgen. Dat je niets moet doen wat je ziel pijn doet. Dan word je en ben je niet narcistisch en egoïstisch.

Juist verre van dat. Maar op de een of andere manier mogen we dit niet meekrijgen. We hebben er een label aangehangen dat we dan het verkeerde gaan doen. Terwijl we juist het juiste gaan doen. Verliefd zijn om jezelf, ben je lief voor alles om je heen.

Hoe kan dat nou niet het juiste zijn? Hoe kan het dat de mens zo is gaan denken datw e dan niet goed zijn? Er is wel een reden voor, en die gaat ver. Ver in de izn van terug in de tijd, maar speelt nu ook nog steeds.

Als de mens verliefd is op zichzelf, heeft hij niets meer nodig naast een dak boven zijn hoofd, eten en drinken. Hij is gelukkig, tevreden, en kan zo ook op een hele fijne manier met een ieder samen leven.

Dat zou de ideale wereld zijn. Waarom mag die er dan iet zijn? Waarom mogen we niet in liefde leven met elkaar? Denk eens aan het geld, het betalen van tax. Gaat er dan een lampje branden? Een lampje dat zegt, wacht even, als we ons zo voelen, dan gaan we geen geld meer uitgeven aan dingen die we niet meer nodig hebben.

Dan komt er ook geen tax meer binnen. We hebben geen verslavingen om mee te dealen. We hebben voldoende aan elkaar, het samen zijn. We zouden dan ook veel gezonder zijn. Er zou veel minder strijd zijn.

Dat is helemaal niet de bedoeling. Daarom krijgen we het niet mee. Het is toch veel fijner als jij elke dag bezig bent om je gelukkig te voelen en daarvoor alles onderzoekt. Van een paar partners, tot bezoeken aan elke kroeg. Vakanties die je het mooiste beloven.

En toch gedesillusioneerd weer je bed induikt, omdat datgene dat je dacht te gaan vinden niet hebt gevonden en de zoektocht opnieuw start. Geld uitgeven, dat is de onderliggende reden. Jij als mens telt niet mee.

Jouw portemonnee telt mee. Daar draait het allemaal om, waarom we niet verliefd mogen zijn op onszelf. Zo houden we de strijd in stand. Niet alleen in onszelf, die ons ziek maakt. Ook met anderen. Ooit gaat dit veranderen.